เมีย(รัก)ของจอมโจร

⚠️คำเตือน⚠️

             ขอให้นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ เนื่องจากนิยายเรื่องนี้มีการใช้คำหยาบ เลือด น้ำเหลือง การบรรยายที่อาจส่งผลกระทบต่อผู้อ่านที่สภาพจิตใจอ่อนไหวง่าย ตลอดจนไม่ว่าจะเป็นการใช้คาถาอาคม ไสยเวทย์ พิธีกรรม ความเชื่อ หรือแม้กระทั่งค่านิยมบางอย่างในเรื่อง ทุกสิ่งล้วนมาจากจินตนาการของ ผู้แต่ง มิได้มีเจตนาพาดพิงหรือกล่าวอ้างถึงความเชื่อ ค่านิยม หรือแม้กระทั่งประวัติศาสตร์ของชนกลุ่มใดทั้งสิ้น นิยายเรื่องนี้มีจุดประสงค์ในการแต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ดังนั้นขอให้ผู้อ่านทุกท่านอย่าดราม่านะคะ ^^

หากผู้อ่านพร้อมแล้ว ผู้แต่งขอเชิญทุกท่านนึกภาพย้อนกลับไปในอดีตช่วงที่ปราศจากสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นน้ำประปา เตาแก๊ส ตู้เย็น อินเทอร์เน็ตหรือแม้กระทั่งไฟฟ้า ช่วงเวลาที่คาถาอาคมคือทางออกของทุกปัญหาที่ไม่รู้ และชุมโจรชุมเสือต่าง ๆ ล้วนแพร่หลายเสียยิ่งกว่า ดอกเห็ดที่แม้กระทั่งทางการยังขยาดมิคิดต่อกรด้วย โดยเฉพาะ ชุมเสือเวท ขุนโจรที่เลื่องชื่อแห่งแดนอีสาน

พระเอก

เสือเวท

-หัวหน้าชุมโจรที่เลื่องชื่อที่สุดในแดนอีสานมีคาถาอาคมทั้งไสยขาวและไสยดำ นิสัยตาต่อตาฟันต่อฟัน ฆ่าได้หยามไม่ได้ แค่เห็นสายตาก็ไม่มีใครกล้าหือ แม้แต่ตำรวจก็ยังขยาดไม่กล้าต่อกรด้วย (แต่มันจะมีอยู่คนหนึ่งที่ยอมให้ด่าแบบ ไม่โกรธแถมชอบใจเสียด้วย) -

“ไอ้เสือเวท ไอ้โจรลามก ไอ้โจรปากสกปรก”

“เรียกข้าไอ้นู่นไอ้นี่ไปเรื่อย ไหนลองเรียก ไอ้ผัว ให้ชื่นใจหน่อยสิจ๊ะ เมียจ๋า ^^”

นางเอก

ช่อแก้ว

-ลูกสาวของผู้การใหญ่แห่งพระนคร แต่ถูกจอมโจร ชื่อเสือเวท ฉุดมาทำเมีย หน้าหวานแต่ปากไม่ ใจเด็ด หัวดื้อ ยอมหักไม่ยอมงอ ไม่กลัวตายไม่กลัวศพ แต่กลัวผี ส่วนผัว…ด่าได้ทุกวันไม่แผ่ว-

“ตอนนี้เอ็งคือเมียข้า อยู่ในชุมโจรของข้า บารมีข้าคุ้มกะลาเอ็งอยู่ ดังนั้นพูดจาให้มันดี ๆ แล้วข้าจะปราณีเอ็ง เรียกข้าพี่เวทจ๊ะ พี่เวทจ๋าเหมือนที่พวกผู้ดีในกรุงเรียกกันสิว่ะ แล้วเอ็งอยากได้อะไรข้าจะหามาให้”

“ได้……ไอ้เวท!!”